Back Messier 77 Afrikaans مسييه 77 Arabic NGC 1068 Azerbaijani M77 (аб’ект Месье) Byelorussian M77 BE-X-OLD M77 Bulgarian Messier 77 BS Messier 77 Catalan NGC 1068 CE M77 Corsican

Galaxa espiral M77

Cetus A
Descubrimientu
Descubridor Pierre Méchain[1]
Data 1780[1]
Datos d'observación
(dómina J2000.0)
Tipu
Galaxa espiral
((R)SA(rs)b)[2]
Ascensión reuta 2h 42m 40.7s[2]
Declinación -00° 00′ 48″[2]
Distancia 47 Mal (14.4 Mpc)[3]
Magnitú aparente (V) 9.6[2]
Tamañu aparente (V) 7,1' × 6,0'[2]
Desplazamientu al bermeyu 0.003793[2]
Velocidá radial 1137 km/s[2]
Rellumu superficial 13,0[1]
Constelación Cetus
Otres carauterístiques
Galaxa Seyfert más brillosa
Una de les galaxes más
grandes del Catálogu Messier
Enclín envaloráu de 40°[4]
Otres designaciones
NGC 1068 · UGC 2188 · PGC 10266 · Arp 37 · KUG 0240-002 · CGCG 388-098 · CGCG 0240.1-0013 · MCG +00-07-083 · USGC O143 NED02 · RBS 0348 · UZC J024240.7-000048 · [dML87] 057 · LGG 073:[G93] 002 · [M98j] 041 NED07 · [VCV2001] J024240.7-000047 · [CRK2003] J0242.6-0000.[2]
[editar datos en Wikidata]

Messier 77 (tamién conocíu como NGC 1068) ye una galaxa espiral barrada a unos 47 millones d'años lluz na constelación Cetus. Afayóse por Pierre Méchain en 1780.

M77 ye una de les galaxes más grandes del catálogu Messier. El so área central brillante toma unos 120.000 años lluz, pero les sos estensiones más tenues algamen hasta cerca de los 170.000 años lluz. Apaez como una magnífica espiral con amplios brazos estructurados, que na rexón interna amuesen una población estelar moza, pero al alloñar del centru predomina'l color amarellentáu característicu d'una población estelar vieya.

Ésta galaxa tien siquier dos barras: una interna visible nel infrarroxu y de llargor 3 quiluparsecs, y otra -la principal- de llargor 17 kiloparsecs, y a la que de manera similar a lo qu'asocede cola galaxa NGC 5248 tán acomuñaes les estructures (brazos espirales, bandes de polvu, etc) visibles na mayoría de les fotografíes y les grandes rexones de formación estelar de les que se fala embaxo. Ye posible inclusive qu'esista una barra interior a la más interna, pero paez abondo dudosu.[5] De la mesma, arrodiando tou lo anterior tópase un discu esterior muncho más débil que see estiende hasta los 170000 años lluz mentaos y que contién tamién rexones de formación estelar, siendo visible n'imáxenes de llarga esposición.[6]

M77 ta clasificada como una galaxa Seyfert de tipu II -anque en realidá ye una galaxa de tipu Seyfert I qu'apaez cómo Seyfert II al trate de cantu el discu central[5]-, siendo la representante más cercana y brillante d'esta clase de galaxes actives. El nucleu galácticu ye una fonte intensa de radio conocida como Cetus A. Investigaciones llevaes a cabu nel infrarroxu por astrónomos del Caltech revelaron una fonte intensa d'apariencia puntual, con menos de 12 años lluz de diámetru arrodiada por una estructura allargada de 100 años lluz d'estensión (una concentración d'estrelles o de materia interestelar). Estes estructures nun son observables nes imáxenes llograes col Telescopiu Espacial Hubble en lluz visible. L'oxetu central responsable de l'actividá Seyfert tien una masa d'alredor de 10 millones de mases solares. Coles mesmes topóse un discu xigante d'unos 5 años lluz de diámetru que orbita esti oxetu y que contién molécules d'agua[7] M 77 tamién contién nel so centru un masivu y compactu cúmulu estelar, d'edá calculada ente 500 millones d'años y 1600 millones d'años y tamañu 50 parsecs, que suministra un 7% de la lluminosidá total del nucleu galácticu[8]

Finalmente, tamién alluga masives rexones de formación estelar alredor del nucleu, polo que ye tamién considerada una galaxa con biltu estelar;[9] ello ye que considérase qu'ésta galaxa tien les zones de formación estelar más brilloses nun radiu de 100 millones d'años lluz alredor de nuesa galaxa y que tales zones tán ente les más brilloses conocíes.

M77 ye'l miembru dominante d'un pequeñu grupu de galaxes (Grupu de M77), qu'inclúi NGC 1055, NGC 1073, UGC 2161, UGC 2275, UGC 2302, UGCA 44 y Markarian 600.

Ésta galaxa ye bono de ver inclusive con telescopios pequeños, apaeciendo como una mancha borrosa y arredondiada cerca d'una estrella de magnitú 10.

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 The NGC/IC Proyect. «Public Access NGC/IC Database» (inglés). Consultáu'l 13 de marzu de 2010.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 1068. Consultáu'l 18 de payares de 2006.
  3. ↑ «Pattern Speeds BIMA-SONG Galaxies with Molecule-Dominated ISMs Using the Tremaine-Weinberg Method». Bland-Hawthorn et al. (1997). Consultáu'l 31 d'agostu de 2006.
  4. ↑ «Pattern Speeds BIMA-SONG Galaxies with Molecule-Dominated ISMs Using the Tremaine-Weinberg Method». (Schinnerer et al. 2000). Consultáu'l 31 d'agostu de 2006.
  5. ↑ 5,0 5,1 http://www.iop.org/EJ/article/0004-637X/533/2/850/50333.web.pdf?request-id=8c394ad4-a0b5-4890-8cb6-56782505y649 BARS AND WARPS TRACED BY THE MOLECULAR GAS IN THE SEYFERT 2 GALAXY NGC 1068
  6. ↑ «APOD: 2006 December 7 - The Outskirts of M77».
  7. ↑ http://www.nrao.edu/pr/2000/1068/ Orbiting Water Molecules Dance to Tune Of Galaxy's "Central Engine," Astronomers Say, en NRAO (eninglés).
  8. ↑ http://www.iop.org/EJ/article/0004-637X/490/1/238/35730.pdf?request-id=cbaf1y0b-f4aa-482b-914c-91313d6f4896 THE NUCLEAR STELLAR CORE, THE HOT DUST SOURCE, AND THE LOCATION OF THE NUCLEUS OF NGC 1068
  9. ↑ http://articles.adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-iarticle_query?1994ApJ...430..545N&data_type=PDF_HIGH&whole_paper=YES&type=PRINTER&filetype=.pdf Ultraviolet imaging of the AGN + Starburst galaxy NGC 1068

Developed by StudentB